Αφιέρωμα στα Κόκκινα Πιπέρια !Τελικά Ξέρεις Τι είναι το Κόκκινο Πιπέρι ?

2021-03-08

Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε τέσσερα είδη πιπεριάς σαν μπαχαρικά: την πάπρικα, το μπούκοβο, τις πιπεριές τσίλι και τις πιπεριές Καγιένης.

Οι Πιπεριές αυτές καλλιεργούνται πλέον σε όλο τον κόσμο. Οι Ισπανοί τις μεταφύτευσαν στις Φιλιππίνες και οι Πορτογάλοι θαλασσοπόροι τις έφεραν στις Ινδίες. Από εκεί πέρασαν σε όλη την Ασία και αποτελούν πλέον απαραίτητο συστατικό στη μαγειρική της. Στην Ευρώπη, φυτεύτηκαν στην αρχή για διακοσμητικούς λόγους, στα ισπανικά και τα πορτογαλικά μοναστήρια. Οι Iσπανοί και Πορτογάλοι καλόγεροι άρχιζαν να πειραματίζονται χρησιμοποιώντας τον καυτερό καρπό, αποξηραμένο και κονιορτοποιημένο, αντί για πιπέρι που εξακολουθούσε να είναι πανάκριβο. Έτσι διαδόθηκαν και στην ευρωπαϊκή μαγειρική.

Πιπεριές τσίλι
Φυτό γηγενές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής.Ο Κολόμβος, από τους πρώτους Ευρωπαίους που τις συνάντησε στις Αντίλλες, τις ονόμασε πιπεριές γιατί η γεύση τους του θύμισε το πιπέρι. Είναι όμως ανακριβές, καθώς ανήκουν σε άλλη βοτανολογική οικογένεια. Ο καρπός είναι μικρός, κυλινδρικός και η κατάληξή του μυτερή.

Πιπεριές και πιπέρι καγιέν
Πήραν το όνομά τους από την πόλη Καγιέν της γαλλικής Γουιάνας. Είναι μακρόστενες πιπεριές.Δεν θα είναι δυνατόν να φαγωθούν ως πιπεριές λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας τους σε καψαϊκίνη , οι καρποί του φυτού καγιέν αποξηραίνονται και κονιορτοποιούνται. Δημιουργείται έτσι το πιπέρι καγιέν. Αυτό που βρίσκουμε στο εμπόριο έχει προσμείξεις για να μετριάζεται κάπως η καυστικότητά του.

Πάπρικα
Φυτό της οικογενείας των Καψικών, με ποικίλα είδη και με μικρές διαφορές ανά περιοχή. Μη σας παραπλανά η γλυκιά γεύση της πάπρικας που βρίσκουμε πλέον στο εμπόριο. Ανήκει στις καυτερές πιπεριές. Το 1920 ένας καλλιεργητής από την πόλη Szeged της Ουγγαρίας βρήκε τον τρόπο να εμβολιάσει το φυτό και να παραγάγει γλυκές πιπεριές. Ο καρπός αποξηραίνεται και κονιορτοποιείται όταν είναι ώριμος, εξ ου και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα της.

Μπούκοβο
Το Μπούκοβο ήταν χωριό της πρώην Γιουγκοσλαβίας, 13 χλμ. έξω από το Μοναστήρι (σημερινή Μπίτολα). Πολύ κοντά στα σύνορα με τη Φλώρινα και τις Πρέσπες. Το όνομα Μπούκοβο προέρχεται από τη λέξη bukva, που σημαίνει «οξιά» στα Σερβικά και οφείλεται στο δάσος με τις οξιές που περιέκλειε το χωριό. Εκεί καλλιεργείται ένα είδος της καυτερής πιπεριάς Capsicum annuum. Καλλιεργείται επίσης και στη χώρα μας. Ο καρπός συλλέγεται και αποξηραίνεται και έπειτα κόβεται σε μικρές νιφάδες. Οι νιφάδες ονομάζονται μπούκοβο, είναι συνηθέστατο καρύκευμα σε ολόκληρη τη Μακεδονία και δίνει καυτερή γεύση αλλά και άρωμα στα φαγητά.

Σε τι μορφή θα τα βρούμε ?

Πάπρικα: Αν και όταν λέμε πάπρικα έχει επικρατήσει να εννοούμε τη γλυκιά πάπρικα, στο εμπόριο βρίσκουμε και καυτερή, και καπνιστή πάπρικα, όλες σε σκόνη.

Μπούκοβο: Κυρίως σε νιφάδες. Υπάρχει γλυκό και καυτερό.

Πιπέρι καγιέν: Σε σκόνη. Το συναντάμε και ως κοκκινοπίπερο. Είναι μόνο καυτερό.

Τσίλι: Αποξηραμένες ολόκληρες, σε σκόνη.

Που θα τα χρησιμοποιήσεις ?

Σχεδόν παντού! Ανάλογα με το τι θα επιλέξουμε, το φαγητό θα αποκτήσει καυτερή ή γλυκιά «πιπερένια» γεύση.
Σε μαρινάδες για όλα τα κρεατικά, πουλερικά αλλά και τα έντονης γεύσης θαλασσινά.
Σε όλες τις κιμαδοπαρασκευές (κεμπάπ, μπιφτέκια, κεφτέδες κ.λπ.). Ακόμη και σε κεφτέδες ψαρικών ή θαλασσινών
Σε όλα τα σουβλάκια και γενικά στα ψητά στη σχάρα, στο γκριλ, στα κάρβουνα ή στο τηγάνι.
Σε πουρέδες πατάτας, σε πατάτες φούρνου και βραστές. Επίσης, δίνει ένταση και νοστιμιά στις τηγανητές πατάτες.
Είναι τέλεια με όσπρια, π.χ. νιφάδες μπούκοβου στη φασολάδα, λίγο καγιέν στα ρεβίθια, πάπρικα στις φακές (ιδιαίτερα τις κόκκινες).
Σε ντρέσινγκ (λαδολέμονα, βινεγκρέτ, σάλτσες γιαουρτιού, μαγιονέζα) για ψητά και σαλάτες.
Σε ντιπ και αλείμματα με λαχανικά ή όσπρια, π.χ. χούμους, μελιτζανοσαλάτες, άλειμμα πιπεριάς.